ป๋อ ป๋อ ป๋อก๋า … นังเฟิงเจ๊ะแผลตงนี๊ ตีก้าวอี้มังสิ มังทำนังเฟิงเจ๊ะจังลูย (แงๆ)
“… ไหนๆ มาให้พ่อดูซิ พ่อเป่าให้ เพี้ยงงงง นี่ไง หายแล้ว นิ่งซะน้องเฟิร์นคนดีของพ่อ”
พ่อขา … กิ๊บกมปู*ผมน้องเฟิร์นหลุดอีกแล้ว ติดให้นู๋หน่อยซิค่ะ”
” … นี่แนะ กิ๊บตัวดี เดี๋ยวตีเลย ชอบหลุด มานี่ๆ เดี๋ยวพ่อติดให้”
พ่อขา … ที่โรงเรียนวันนี้หนูโดนเพื่อนแกล้ง เพื่อนไม่เล่นกับหนูอีกแล้วค่ะ (โฮ)
” … มาหาพ่อดีกว่า หนูอยากเล่นอะไร เล่นวาดรูปไหม … มามะ พ่อจะแปลงร่างเป็นเป็นม้าให้หนูขี่ดีไหม”
พ่อขา … เพื่อนว่าหนูวาดรูปไม่สวยเลย (สะอื้น)
” … ไหนเอามาให้พ่อดูซิ … โอ้โห … หนูวาดสวยกว่าพ่ออีกนะเนี้ย” ( … ยิ้มแก้มปริ …)
พ่อขา … หนูเหงาจัง ที่นี่ไม่มีเพื่อนเลย
” … พรุ่งนี้เช้านะลูก รอพ่อที่หอ หนูอยากไปไหน พ่อจะพาไป แล้วเราไปกินไอติมช๊อกโกแล๊ตที่แบบหนูชอบไง”
พ่อขา … ค่าผ่อนรถเดือนนี้ขาดอีกจี๊ดเดียว
” … พ่อพอมีเก็บอยู่บ้าง เอาไปก่อน มีเมื่อไรค่อยเอามาคืน ขับดีๆ อย่าขับเร็วก็แล้วกัน”
พ่อขา … พี่เขาทิ้งหนูไปแล้วค่ะ
” … กลับบ้านเราเถอะลูก พ่อรอหนูอยู่นะ … นิ่งซะ นิ่งซะ คนดีของพ่อ”
พ่อขา … ทำไมไม่มีใครรักหนู ทำไมไม่มีใครอยากอยู่กับหนู
” … เฟิร์นลูกพ่อ เฟิร์นยังมีพ่ออีกคนไง พ่อนี่แหละที่จะอยู่กับหนูตลอดไป”
…
… กลับมาหาสักครั้งถ้าเธอสับสน
… กลับมาค้นพบรักแท้ในรักฉัน
กลับมาซับน้ำตา มาลืมความไหวหวั่น
ถ่ายเทฝันในคืนวันที่ร้ายแรง
… อยู่ตรงไหนรู้ไว้มีคนที่เจ็บกว่า
.. เหม่อมองฟ้าหารักไปทุกแห่ง
อยู่ตรงไหน .. คืนมาหา … หาฉันยามอ่อนแรง
ฉันจะแบ่งแต่ทุกข์ในใจเธอ
กลับมาหาฉันสักครั้ง … ฉันพร้อมจะปลอบเธอ
…น้ำตาเอ่อกับฉันคนเดียวพอ …. (กลับมาสักครั้ง … วรรธนา วีรยวรรธน)
….
พ่อขา … พ่อขา … พ่อขา … ทำไมพ่อเงียบไป
พ่ออยู่ไหน … ทำไมพ่อไม่ตอบหนู …
พ่อหนูอยู่ไหน … ทำไมพ่อไม่มาหาหนู …
วันที่พ่อกลัวที่สุด …
… คือวันที่หนูต้องการพ่อ
… แต่พ่อไม่อาจจะอยู่ตรงนั้น
ไม่อาจจะอยู่ตรงนั้น … ข้างๆหนู
ไม่อาจจะอยู่ตรงนั้น … ให้หนูกอด
ไม่อาจจะอยู่ตรงนั้น … เพื่อเช็ดน้ำตาให้หนู
ไม่อาจจะอยู่ตรงนั้น … เพื่อบอกหนูว่า พ่อรักหนูนะ และ หนูยังมีพ่อเสมอ
วันที่พ่อกลัวว่าจะมาถึง …
พ่อกลัวว่าวันหนึ่ง …
วันที่หนูต้องการพ่อที่สุดแต่พ่อไม่อาจจะอยู่ตรงนั้นเพื่อหนูได้อีกต่อไป
เมื่อวันนั้นมาถึง
พ่ออยากให้หนูเข้มแข็งพอที่จะยืนอยู่ได้โดยไม่มีพ่อ
และ … ไม่ว่าใครจะไปจากใครก่อนก็ตาม
พ่ออยากให้หนูรู้ไว้ว่า ความรักของพ่อจะยังคงอยู่กับหนูตลอดไป
บันทึกความทรงจำไว้โดย …
… ผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่หนูเรียกหาทุกครั้งที่หนูต้องการ
… ผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่สองมือและอ้อมแขนของเขามีไว้เพื่อหนูตลอดเวลา
จาก … ผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่หนูเรียกว่า “พ่อ”
รักลูก ….
พ่อน้องเฟิร์นและน้องภัทร
1 ธันวาคม 2552
================
กิ๊บกมปู = กิ๊บสีชมพู
================
