2 ชีวิตที่ราคาไม่เท่ากัน ถูกนำไปออกทีวี โดยรายการ ฟ้ามีตา ช่อง 7 – บทความสั้นๆ 2 ชีวิตที่ราคาไม่เท่ากัน นี้ผมเขียนเอาไว้ครึ่งหนึ่ง เมื่อ 20 เมษายน 2551 (11 ปีมาแล้ว) ที่ห้องชานเรือน ในพันทิป แต่ใช้ชื่อว่า “แด่เธอ … ผู้หญิงที่ผมตายแทนได้ แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการ”
ถ้าสูญหายไป (หรือเปิดไม่ได้) ลองที่สำเนาใน server ผม
www.nongferndaddy.com/backup data/N6531648
หรือ ในเว็บไซด์ปัจจุบัน “แด่เธอ … ผู้หญิงที่ผมตายแทนได้ แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการ”
2 ชีวิตที่ราคาไม่เท่ากัน
ถูกนำไปออกทีวี
จากนั้น ผมได้เขียนอีกครึ่งหนึ่งตอนจบ ลงไว้ที่ห้องชานเรือน พันทิป วันที่ 13 กรกฎาคม 2552 (10 ปีมาแล้ว) และ ได้กลายเป็นไวรัลในสมัยนั้น ด้วยระบบ forward mail ที่ถ้าแฟนคลับสว.หน่อย ก็คงจำกันได้ 555 🙂
สำเนาสาธารณะของพันทิป
https://topicstock.pantip.com/family/topicstock/2009/07/N8078291/N8078291.html
ถ้าสูญหายไป (หรือเปิดไม่ได้) ลองที่สำเนาใน server ผม
www.nongferndaddy.com/backup data/PANTIP.COM _ N8078291
หรือ ในเว็บไซด์ปัจจุบัน https://adhd.nongferndaddy.com/2-lifes/
รายการ “ฟ้ามีตา” ออกอากาศวันที่ 8 สิงหาคม 2552 ชื่อ ตอน “ดวงใจแม่”
2 ปีถัดมา (พ.ค. 54 ) ผมมาพบเป็น VCD ให้เช่าในร้านเช่า ซีดี (ที่สมัยนี้สูญพันธุ์ไปแล้วมัง)
จึงทำให้ผมไปตั้งกระทู้ไว้ที่พันทิปอีกรอบ
แอบเข้าข้างตัวเองนิดๆ เหมือนของชานเรือนเลย บังเอิญมาก – 2 ชีวิตที่ราคาไม่เท่ากัน – ออกอากาศช่อง 7 (จะ 2 ปีแล้วเพิ่งเห็น)
http://topicstock.pantip.com/family/topicstock/2011/05/N10563933/N10563933.html
ถ้าสูญหายไป (หรือเปิดไม่ได้) ลองที่สำเนาใน server ผม
www.nongferndaddy.com/backup data/PANTIP.COM _ N10563933
ไม่ได้จะร้องเรียนอะไร แค่อยากจะบันทึกไว้ว่าครั้งหนึ่งก็เคยสร้างสรรค์ผลงานที่ดี ดีพอที่ถูกช่อง 7 ละเมิด และ ไม่ให้เกียรติกับเขาเหมือนกัน
ฉาก ต่อ ฉาก
ซีน ต่อ ซีน
จะบังเอิญได้ขนาดนี้เชียวหรือ 555
อีก 2-3 วัน นมใกล้หมดอายุ … หนูอย่ากินเลยเดี๋ยวท้องเสีย กระป๋องไม่กี่ร้อย ช่างมัน ไม่คุ้มค่ายาหรอก
ก็ไอ้กระป๋องเดียวกันนั่นแหละ … พ่อกินเองดีกว่า เสียดายตังค์ ไม่น่าเป็นไรหรอก กว่านี้พ่อก็กินมาแล้ว ชิวๆ
หนูกลับบ้าน … แท๊กซี่ดีกว่านะ จะได้ไม่เหนื่อย มีสมาธิทำการบ้าน (สมาธิยิ่งสั้นๆอยู่)
พ่อกลับบ้าน … ปั่นจักรยานนั่นแหละดีแล้ว ประหยัด ออกกำลังกายด้วย วันไหนฝนตกค่อยขึ้นรถเมล์
ดวงตาคู่นี้ …
อาจจะทำให้พ่อเห็นความงดงามของโลกต่อไปได้อีกหลายปี
… แต่ถ้ามันทำให้หนูมองเห็นได้อีกแม้เพียงวันเดียว
… (แม้คนที่หนูจะมอง … อาจจะไม่ใช่พ่อ)
… เอามันไปเถอะลูกรัก … พ่อเต็มใจยกให้
แก้วหูคู่นี้ …
อาจจะทำให้พ่อได้ยินความไพเราะของสายน้ำต่อไปได้อีกหลายปี
… แต่ถ้ามันทำให้หนูได้ยินได้อีกแม้เพียงวันเดียว
… (แม้วันเดียวนั้น … หนูอาจจะไม่ฟังที่พ่อบอกว่าพ่อรักหนูแค่ไหน)
… เอามันไปเถอะลูกรัก … พ่อเต็มใจยกให้
ขาคู่นี้ …
อาจจะพาพ่อไปได้อีกครึ่งโลกใบนี้ที่เหลือ
… แต่ถ้ามันทำให้หนูเดินได้อีกแม้เพียงก้าวเดียว
… (แม้มันอาจจะเป็นก้าวที่ทำให้หนูห่างจากพ่อไปอีก)
… เอามันไปเถอะลูกรัก … พ่อเต็มใจยกให้
แขนคู่นี้ …
อาจจะทำให้พ่อได้โอบกอดคนอีกมากมาย
… แต่ถ้ามันทำให้หนูได้โอบกอดคนที่หนูรักแม้เพียงครั้งเดียว
… (แม้ว่าคนที่หนูจะกอด … อาจจะไม่ใช่พ่อ)
… เอามันไปเถอะลูกรัก … พ่อเต็มใจยกให้
ถ้าทุก 1 วันที่ชีวิตพ่อสั้นลง แลกกับ 1 วันที่ชีวิตหนูดีขึ้น
… จะกี่วันก็เอาไปเถอะลูกรัก พ่อเต็มใจยกให้
หัวใจดวงนี้ …
อาจจะทำให้พ่ออยู่ต่อไปได้อีกหลายปี
… แต่ถ้ามันทำให้หนูอยู่ต่อได้อีกแม้เพียงวันเดียว
… (แม้ว่าหนูอาจจะไม่ใช้วันเดียวนั้นร่วมกันกับพ่อ)
… เอามันไปเถอะลูกรัก … พ่อเต็มใจยกให้
ชีวิตนี้ที่เหลืออยู่ …
อาจจะทำให้พ่อทำอะไรได้อีกมากมาย
… แต่ถ้ามันใช้ต่อชีวิตหนูได้แม้เพียงวันเดียว
… (แม้หนูอาจจะใช้ชีวิตที่ต่อออกไปวันเดียวนั้นเพื่อคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อ)
… เอามันไปเถอะลูกรัก … พ่อเต็มใจยกให้
(cut นี้สลับบทกัน)
บทความต้นฉบับ (เต็มเวอร์ชั่น)
2 ชีวิต … ที่ราคาไม่เท่ากัน ….
หนูตัวร้อน … ไปโรงพยาบาลเถอะ หาหมอเฉพาะทาง แพงหน่อย แต่(น่าจะ)ดีกว่านะ
พ่อไข้ขึ้น … พาราซี้ตายม่องในตู้ยาก็มี สัก 2-3 วันถ้าไม่ดีขึ้น หมอรักษาโรคทั่วไปปากซอยก็น่าจะเอาอยู่
หนูกลับบ้าน … แท๊กซี่ดีกว่านะ จะได้ไม่เหนื่อย มีสมาธิทำการบ้าน (สมาธิยิ่งสั้นๆอยู่)
พ่อกลับบ้าน … ปั่นจักรยานนั่นแหละดีแล้ว ประหยัด ออกกำลังกายด้วย วันไหนฝนตกค่อยขึ้นรถเมล์
มีดบาดมืดหนู … ไปรพ.เย็บแผลเถอะ เดี๋ยวเป็นแผลเป็น เป็นคีลอยด์ (เดี๋ยวไม่สวยไม่มีคนมาขอ ไม่หล่อไปขอใครไม่ได้)
มีดบาดมือพ่อ … ทิงเจอร์ พลาสเตอร์ ในตู้ยาก็มี 2-3 วัน น่าจะหาย (พ่อคงไม่อัปลักษณ์ไปกว่านี้สักเท่าไรหรอก)
ปรับพฤติกรรม คอร์สล่ะ 6000 … อะน่า นิดหน่อยเอง จะได้ไม่มีปัญหาในการคบเพื่อน จะได้มีเพื่อนดีๆบ้างสักคนก็ยังดี ชีวิตหนูยังอีกไกล
e-commerce คอร์สล่ะ 1800 … หนังสือมือสองจตุจักรเยอะแยะ เล่มล่ะ 250 เอง เดี๋ยวก็ตายแล้ว จะอยากรู้ไปทำไม
มีดบาดมือหนู … ไปรพ.เถอะ จริงๆฉีดยากันบาดทะยักแล้วนะ แต่จำไม่ได้ว่าเมื่อไร ฉีดอีกคอร์สก็ดี เปลืองหน่อยแต่ชัวร์ กี่บาทพ่อก็จ่าย
สังกะสีบาดมือพ่อ … ทิงเจอร์ไอโอดีนนี่แหละ ขององค์การเภสัชฯ ขวดล่ะ 25 บาท เชื้อโรคไหนๆก็ตายเรียบ
อีก 2-3 วัน นมใกล้หมดอายุ … หนูอย่ากินเลยเดี๋ยวท้องเสีย กระป๋องไม่กี่ร้อย ช่างมัน ไม่คุ้มค่ายาหรอก
ก็ไอ้กระป๋องเดียวกันนั่นแหละ … พ่อกินเองดีกว่า เสียดายตังค์ ไม่น่าเป็นไรหรอก กว่านี้พ่อก็กินมาแล้ว ชิวๆ
เรียนว่ายน้ำชม.ล่ะ 100 … เปลืองหน่อย แต่ดีกว่า จะได้แข็งแรงไม่เป็นภูมิแพ้ เผื่อฟลุ๊คมีแววจะได้เป็นฉลามน้อยทีมชาติ
ฟิตเนส discounted fee ถูกสุดๆ … กลับไปสอนการบ้าน ให้หนูขี่หลังทุกเย็นดีกว่า ถ้าพุงมันจะย้วย นน.มันเกินนิดหน่อย ช่างมันเหอะ
หนูเป็นหวัด … ยา original ดีกว่าเนอะ ชัวร์ (เขาว่า)ยา Generic ไว้ใจไม่ค่อยได้ เดี๋ยวมีผลข้างเคียง
พ่อเป็นหวัด … ทุบหอมแดงวางข้างหมอน 2-3 คืน ถ้าไม่ดีขึ้น ยา Generic ก็โอเคแล้ว ผลข้างเคียงนิดหน่อย ไม่ถึงตายหรอก จิ๊บๆ
หนูไอ … ไปหาหมอ
พ่อไอ … กินน้ำอุ่นๆ เดี๋ยวก็หาย
…
…
“ผู้ชาย” คนนี้ไม่ใช่ นักบัญชี ไม่ใช่ นักเศรษฐศาสตร์ (ไม่ใช่แม้กระทั่ง วิศวกร)
“ผู้ชาย” คนนี้ก็แค่ “พ่อ” ธรรมดาๆคนนึงเท่านั้นแหละ
…
…
ถ้าทุก 1 วันที่ชีวิตพ่อสั้นลง แลกกับ 1 วันที่ชีวิตหนูดีขึ้น
… จะกี่วันก็เอาไปเถอะลูกรัก พ่อเต็มใจยกให้
ดวงตาคู่นี้ …
อาจจะทำให้พ่อเห็นความงดงามของโลกต่อไปได้อีกหลายปี
… แต่ถ้ามันทำให้หนูมองเห็นได้อีกแม้เพียงวันเดียว
… (แม้คนที่หนูจะมอง … อาจจะไม่ใช่พ่อ)
… เอามันไปเถอะลูกรัก … พ่อเต็มใจยกให้
แก้วหูคู่นี้ …
อาจจะทำให้พ่อได้ยินความไพเราะของสายน้ำต่อไปได้อีกหลายปี
… แต่ถ้ามันทำให้หนูได้ยินได้อีกแม้เพียงวันเดียว
… (แม้วันเดียวนั้น … หนูอาจจะไม่ฟังที่พ่อบอกว่าพ่อรักหนูแค่ไหน)
… เอามันไปเถอะลูกรัก … พ่อเต็มใจยกให้
ขาคู่นี้ …
อาจจะพาพ่อไปได้อีกครึ่งโลกใบนี้ที่เหลือ
… แต่ถ้ามันทำให้หนูเดินได้อีกแม้เพียงก้าวเดียว
… (แม้มันอาจจะเป็นก้าวที่ทำให้หนูห่างจากพ่อไปอีก)
… เอามันไปเถอะลูกรัก … พ่อเต็มใจยกให้
แขนคู่นี้ …
อาจจะทำให้พ่อได้โอบกอดคนอีกมากมาย
… แต่ถ้ามันทำให้หนูได้โอบกอดคนที่หนูรักแม้เพียงครั้งเดียว
… (แม้ว่าคนที่หนูจะกอด … อาจจะไม่ใช่พ่อ)
… เอามันไปเถอะลูกรัก … พ่อเต็มใจยกให้
หัวใจดวงนี้ …
อาจจะทำให้พ่ออยู่ต่อไปได้อีกหลายปี
… แต่ถ้ามันทำให้หนูอยู่ต่อได้อีกแม้เพียงวันเดียว
… (แม้ว่าหนูอาจจะไม่ใช้วันเดียวนั้นร่วมกันกับพ่อ)
… เอามันไปเถอะลูกรัก … พ่อเต็มใจยกให้
ชีวิตนี้ที่เหลืออยู่ …
อาจจะทำให้พ่อทำอะไรได้อีกมากมาย
… แต่ถ้ามันใช้ต่อชีวิตหนูได้แม้เพียงวันเดียว
… (แม้หนูอาจจะใช้ชีวิตที่ต่อออกไปวันเดียวนั้นเพื่อคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อ)
… เอามันไปเถอะลูกรัก … พ่อเต็มใจยกให้
…
…
หนูจะรู้ไหมว่า
หนูทั้งสองเกิดมามีหัวใจสองดวงที่ “อายุหัวใจ” ไม่เท่ากัน
…
…
ที่สุดแล้ว ….
“ผู้ชาย” คนนี้ไม่ใช่ นักบัญชี ไม่ใช่ นักเศรษฐศาสตร์ (ไม่ใช่แม้กระทั่ง วิศวกร)
“ผู้ชาย” คนนี้ก็แค่ “พ่อ” ธรรมดาๆคนนึงเท่านั้นแหละ
พ่อ …
13 ก.ค. 2552