เมื่อหนูคิดต่างไปจากพ่อ
เช้าวันหนึ่งเราพ่อลูกเดินไปบนทางเท้าแคบๆ
… ทางที่บังคับให้เราไม่สามารถเดินคู่กันได้
เราคนหนึ่ง … ต้องเดินข้างหน้า
… แล้วอีกคนต้องเดินตามหลัง
พ่อก็คิดตามประสาพ่อคนว่า พ่อต้องเดินไปข้างหน้า เผื่อมีหลุมมีบ่อ มีฝาท่อชำรุด มีอันตรายที่มุมตึก พ่อจะได้เจออันตรายนั้นก่อน … เพื่อหนูจะได้ปลอดภัย
โดยไม่ได้ถามหนู … พ่อเดินนำไปข้างหน้า …
สักพัก … หนูเรียกให้พ่อหยุด หนูพูดขึ้นมาว่า
พ่อขา … หนูอยากเดินอยู่ข้างหน้า ..
ทำไมเหรอ … พ่อถาม
ถ้าหนูเดินตามคุณพ่อ หนูอาจจะหยุดดูอะไรระหว่างทาง แล้วตามพ่อไม่ทัน หนูอาจจะลืมคุณพ่อ หรือ หลงไม่เจอคุณพ่ออีกเลย ..
แต่ถ้าหนูเดินไปข้างหน้า คุณพ่อเดินตามหนู
… หนูมั่นใจว่า คุณพ่อจะไม่เหมอมองอะไรจนพลัดจากหนูหรือลืมหนู
และ เมื่อหนูหันกลับมา
… หนูมั่นใจว่า หนูยังจะเห็นคุณพ่อเสมอ
… บันทึกคำพูดลูกเฟิร์นไว้จากข้างทางเท้า
วันหนึ่งในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2562